At the top of the Dutch kingdom

Ciao Tutti,
Afgelope week, heb ik weer een hoop gedaan, meegemaakt en gewerkt. Ook dat laaste doe ik veel voor de mensen die daar even aan twijfelde. En wat gaat de tijd snel, morgen zit ik hier al weer 7 weken. Terwijl ik heb idee heb dat ik hier nog maar net ben. De dagen hebben hier vast minder uren dat kan niet anders. Zoals de title doet vermoeden heb ik geklomen, een heel eind geklommen naar het hoogste punt van het Nederlands Koningkijk en dat is op Saba! Daar straks meer over, nu eerst de rest van mijn belevenissen op Sint Maarten.

“ hoe kan het dat jij, als Nederlandse, geen Frans spreekt?”
Vorige week was ik 3 dagen op audit bij een Franse bank die gevestigd is op het Nederlandse deel. Een bank waas dus bijna iedereen ook praktisch alleen maar Frans praat met elkaar. Toen ik vorige week dinsdag ochtend daar binnen kwam lopen was onze senior manager daar al aanwezig en had al even gesproken met de directeur van de bank, en onze senior manager spreekt ( in tegenstelling tot mij) vloeiend Frans. Dus ik stel mij voor aan o.a. de directeur, waarna hij een heel verhaal op mij afsteekt in het Frans. Ehmm ja probleempje, ik spreek Engels, Nederlands , een beetje Duits en een beetje Italiaans. In die talen had ik die converstatie nog kunnen verstaan maar dat Frans ging het dus niet worden. Vragend heb ik mijn senior manager aangekeken, om het voor mij te vertalen. Afijn omdat dit de eerste keer was dat ik een bank moest audit-en heeft mijn performance manager mij eerst uitgelegd dat er verschillende banken zijn: een spaarbank, een investeringsbank en een depostbank. Deze audit had betrekking op een depostbank. Ook de risico’s en een belangrijkste posten waren besproken dus ik kon aan de slag. Werden bijna al de documenten die ik nodig had in het Frans aangeleverd, Hoera! Lang leve google translate. Voor dag 1 werkte dat perfekt, maar op dag 2 en 3 hadden we geen internet, toen heb ik een aantal keer aan iemand van de bank moeten vragen wat er precies stond. Totdat ik opgegeven moment een reactie kreeg hoe kan het dat jij, als Nederlandse, geen Frans spreekt. Leg dat maar eens uit aan een Fransman die behoorlijk trots is op zijn taal. Hij vond het blijkbaar heel vreemd dat ik geen Frans kon, gezien alle Nederlanders Frans schijnen te leren. Ik dus niet :). Ik moet zeggen dat het audit-en van een bank best leuk is, het is een keer totaal iets anders dan hotelketens.

The top of the Dutch Kingdom
Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover, we gingen naar Saba! Om half 8 ’s ochtends ging er een kleine Haviland twin otter richting saba. Dit is dus wel de meest korte vlucht die ik ooit in mijn leven heb gehad.(approx 12 min) Tijdens de vlucht kwam Saba steeds dichterbij, een grote berg midden in de zee. Vlak voordat we gingen landen zagen we het water steeds dichterbij komen. Waarna we landde op het meest kleine vliegveld ter wereld, een landingsbaan van nog geen 400 meter. Welcome at Saba! Wat een verschil met Sint maarten, de witte stranden werden ingeruild voor rotsen, geiten en een regenwoud. Nadat we onze stempels hadden gehaald hebben we een taxi gepakt naar onze verblijf plaats, waar we enthousiast werden ontvangen door de eigenaar. We hebben onze spullen gedropt en zijn daarna gaan ontbijten bij de plaatselijke Nederlandse bakker. Na het ontbij hebben we onze “wandelschoenen” aangedaan en zijn begonnen aan de hike naar het hoogste punt van het Nederlands koningkrijk. 90 minuten deden we over een berg van 877 meter. Helemaal bezweet en goed moe kwamen we aan op de top. En het uizicht was adembenemend. Half in een wolk stonden we daar. We did it! de nodige selfies en andere foto’s werder gemaakt. Onderweg naar beneden hebben we meer tijd genomen om te genieten van de omgeving, wat was het toch mooi in dat regenwoud. ’s Middag hebben we gechild bij het zwembad en s avonds zijn we uiteten gegaan bij een restaurantje in het dorpje. Eindelijk stonden er ergens een keer pizza’s op de kaart, hadden ze geen pizza’s meer, beetje jammer! ’s Avond hebben we het nachtleven van Saba uitgeprobeerd bij de haven, geen overdekte club of bar nee dansen midden op de straat, onder de maan. Het had wel iets. Tegen 2 uur waren we weer terug in het hotel. De volgende ochtend zijn we opgesplitst na het ontbijt, ik ben samen met Cyriara, Milad en Robbert gaan hiken weer dwart door het regenwoud heen. Ook deze route was prachtig, onderweg werden we nog begroet door een aantal slangen, ook die moet je een keer in het wild hebben gezien. Aan het einde van de route lag the bottom, de “ hoofdstad” van Saba, nou heeft Saba zelf maar 1700 inwoners ofzo dus de hoofdstad had niet meer dan een paar overheidsdiensten, zoals de belastingdienst, ik vraag me echt af hoeveel die mensen daar tedoen hebben. Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar het vliegveldje. Waar je op elke ander luchthaven goed wordt gecontroleerd voordat je het vliegtuig instapt hoef je op Saba alleen maar je boarding pass en een stempel te halen. Er moet wel bij gezegd worden dat er op Saba praktisch geen criminaliteit is. De vertrekhal is een ruimte buiten waar iedereen zo in en uit kan lopen. En daar gingen we weer terug naar Sint Maarten, eenmaal weer aangekomen op Sint Maarten hoorde je iedereen “ we zijn weer thuis” zeggen. Heel apart maar ook ik beschouw dit nu als mijn thuis, mijn tropische thuis.

Deze week heb ik extra IFRS trainingen om mijzelf meer te trainen daar in. Verder zal het komende verslag wel even op zich laten wachten wat Angela en haar vriend komen vrijdag aan op Sint Maarten! Dat gaat een onwijs leuke week worden.

Saluti,
Esther

Ps. Saba foto’s staan op Facebook