It’s raining man, it’s raining man!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
13 Mei 2014 | Anguilla, Anguilla
Ciao Tutti,
Een zien er zijn zo’n 216 uur tussen mijn laaste verslag en nu. Vind ik het wel weer tijd voor een nieuwe update. Mensen wat gaat de tijd snel als je het leuk hebt. Okee dat zeg ik elke week. Verder hebben wij hier vanaf donderdag al hollands weer. I dont like it!
Het laaste weekend dat mijn ouders hier waren hebben we nog een strandje bezocht en zondag hebben we lekker bij het zwembad gehangen en zijn we nog uit eten geweest toen ik zondag avond weer afscheid nam van mijn ouders en zusjes begon Inge weer heel hard te huilen, dat ik weer weg ging. Technisch gezien ging zij weg en bleef ik hier. Toch we zielig om haar zo hard te zien huilen. Nog 1.5 maand kruisjes op de kalender zetten Inge en Esther is weer thuis. Ik vond het echt super leuk dat ze langs zijn geweest, ik heb mijn onbewoonde eiland, die ik met 70.000 andere inwoners deel (okee das dus totaal niet onbewoond), kunnen delen. Nu weten zij waar ik het over heb als ik op pad ben of zeg dat ik naar kantoor ben geweest. Das best fijn!
Maandag avond zijn we uiteten geweest, omdat Cyriara en Simone naar huis zouden gaan. Heel raar dat ze nu weg zijn. Vooral omdat ik veel met Cyriara optrok en vaak samen ergens heen waren in het weekend. Gelukkig woont ze in de buurt dus als ik thuis ben gaan we gewoon weer taartjes eten!
De afgelopen week had ik echt zon planning waar je geen touw aan vast kon knopen. Nou is dat normaal al vrij lastig hier dit keer was het helemaal erg. Ik belande uiteindelijk met een collega van curacao bij een money transfer comapany en bij een overheidsorganisatie. Niet echt heel eneveren gezien ik in 20 uur werk op lokatie en mijn nu heel hard af vraag wat ik precies heb gedaan. Maja als ze mijn de documenten niet aanleveren wat kan ik dan doen.
Een beetje regen kan op zn tijd best lekker zijn, maar als ik weekend heb moet het toch echt droog zijn hoor. Dat was het dit weekend dus niet bepaald. Zaterdag regende het de hele dag, geen strand nou moest ik nog veel voor school doen dus opzich was het niet heel erg, maar na 2 uurtjes ben je dat dan ook wel zat. Ik besloot om op een droog momentje maar even boodschappen te gaan doen. Ik stond naar t schap te turen op zoek naar iets wat ik hier waarschijnlijk toch niet ga vinden. En uit mijn ooghoeken zag ik iemand aankomen en het leek er niet op dat die gene even aan de kant zou gaan, ik wil mij omdraaien en heel fel what roepen, hoor ik hee esther! Was en een collega. Nice, maar goed dat ik mij heb ingehouden hihi. Zondag was het weer nog steeds niet veel soeps en na de hele ochtend aan school te hebben gewerkt en onder tussen een hoop te hebben geappt. Aan het begin van de middag besloten Daniella en ik er maar eens er op uit te gaan en omdat je met dit slechte weer iets overdekts moet zoeken gingen we maar naar the blue mall om te shoppen.
Voor de komende week is nog meer regen voorspeld, lucky me! Poor me!
See you all,
Love
Esther
Een zien er zijn zo’n 216 uur tussen mijn laaste verslag en nu. Vind ik het wel weer tijd voor een nieuwe update. Mensen wat gaat de tijd snel als je het leuk hebt. Okee dat zeg ik elke week. Verder hebben wij hier vanaf donderdag al hollands weer. I dont like it!
Het laaste weekend dat mijn ouders hier waren hebben we nog een strandje bezocht en zondag hebben we lekker bij het zwembad gehangen en zijn we nog uit eten geweest toen ik zondag avond weer afscheid nam van mijn ouders en zusjes begon Inge weer heel hard te huilen, dat ik weer weg ging. Technisch gezien ging zij weg en bleef ik hier. Toch we zielig om haar zo hard te zien huilen. Nog 1.5 maand kruisjes op de kalender zetten Inge en Esther is weer thuis. Ik vond het echt super leuk dat ze langs zijn geweest, ik heb mijn onbewoonde eiland, die ik met 70.000 andere inwoners deel (okee das dus totaal niet onbewoond), kunnen delen. Nu weten zij waar ik het over heb als ik op pad ben of zeg dat ik naar kantoor ben geweest. Das best fijn!
Maandag avond zijn we uiteten geweest, omdat Cyriara en Simone naar huis zouden gaan. Heel raar dat ze nu weg zijn. Vooral omdat ik veel met Cyriara optrok en vaak samen ergens heen waren in het weekend. Gelukkig woont ze in de buurt dus als ik thuis ben gaan we gewoon weer taartjes eten!
De afgelopen week had ik echt zon planning waar je geen touw aan vast kon knopen. Nou is dat normaal al vrij lastig hier dit keer was het helemaal erg. Ik belande uiteindelijk met een collega van curacao bij een money transfer comapany en bij een overheidsorganisatie. Niet echt heel eneveren gezien ik in 20 uur werk op lokatie en mijn nu heel hard af vraag wat ik precies heb gedaan. Maja als ze mijn de documenten niet aanleveren wat kan ik dan doen.
Een beetje regen kan op zn tijd best lekker zijn, maar als ik weekend heb moet het toch echt droog zijn hoor. Dat was het dit weekend dus niet bepaald. Zaterdag regende het de hele dag, geen strand nou moest ik nog veel voor school doen dus opzich was het niet heel erg, maar na 2 uurtjes ben je dat dan ook wel zat. Ik besloot om op een droog momentje maar even boodschappen te gaan doen. Ik stond naar t schap te turen op zoek naar iets wat ik hier waarschijnlijk toch niet ga vinden. En uit mijn ooghoeken zag ik iemand aankomen en het leek er niet op dat die gene even aan de kant zou gaan, ik wil mij omdraaien en heel fel what roepen, hoor ik hee esther! Was en een collega. Nice, maar goed dat ik mij heb ingehouden hihi. Zondag was het weer nog steeds niet veel soeps en na de hele ochtend aan school te hebben gewerkt en onder tussen een hoop te hebben geappt. Aan het begin van de middag besloten Daniella en ik er maar eens er op uit te gaan en omdat je met dit slechte weer iets overdekts moet zoeken gingen we maar naar the blue mall om te shoppen.
Voor de komende week is nog meer regen voorspeld, lucky me! Poor me!
See you all,
Love
Esther
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
